Dankzij het alternatieve ritueel dat Amref met vooruitstrevende Masai ontwikkelde, bleef Phoebe Nemayian een besnijdenis bespaard. En als het aan haar ligt, gaat die traditie binnenkort definitief de wereld uit. "Kinderen van nu zijn slimmer dan vroeger, en we zijn vastberaden om hiermee te stoppen."
Op de voorkant van een A4-notitieblok staat met groene inkt geschreven: ‘Dr. Phoebe Nema, niet stelen, alsjeblieft.’ Dit is het dagboek van Phoebe Nemayian, een energieke 13-jarige die ervan droomt om arts te worden.
Phoebe’s huis, gelegen in het Keniaanse district Kajiado, lijkt op veel andere manyatta’s: een omheinde nederzetting waar kippen en geiten rondscharrelen, omringd door ongerepte natuur. Haar moeder is zichtbaar trots als ze over haar dochter praat. “Ze wil niet dat iemand dat boek aanraakt," lacht ze.
Alternatief ritueel
Phoebe is leerling op de Maparasha basisschool en deed daar in 2022 mee aan het alternatieve ritueel dat Amref samen met vooruitstrevende Masai ontwikkelde om meisjesbesnijdenis de wereld uit te helpen. Hierbij leren de meisjes over de gevaren van besnijdenis, de ontwikkeling van hun lichaam en de rechten die ze hebben. Tijdens de feestelijke afsluitingsavond worden ze symbolisch ‘vrouw’, zonder dat er een mes aan te pas komt.
De besnijdenissen worden vaak uitgevoerd onder erbarmelijke omstandigheden, vertelt Phoebe. "Sommige meisjes worden ziek omdat de besnijders hetzelfde mes gebruiken voor meerdere kinderen. Ze wassen soms hun handen niet eens voor ze aan het werk gaan."
Donkere wolk
Voor veel meisjes in Phoebe’s gemeenschap hangt de dreiging van besnijdenis als een donkere wolk boven hun hoofd. "Ik heb vriendinnen die 's nachts niet kunnen slapen, omdat ze te horen hebben gekregen dat ze binnenkort besneden worden," zegt ze. “De angst houdt hen wakker, ze zien op tegen de ochtend en voelen zich voortdurend gespannen.”
Phoebe legt uit hoe moeilijk het is om leeftijdsgenoten te zien die al de littekens dragen van deze pijnlijke traditie. "Ik voel me zo verdrietig als ik met hen praat, als ik hen zie. Hun pijn raakt me enorm. Ik zou er heel graag voor zorgen dat niet één meisje dit meer hoeft te ondergaan."
Door het alternatieve ritueel is er echter verandering merkbaar in Phoebe’s regio. "We hadden een groot feest en we waren allemaal bij elkaar," vertelt Phoebe met een glimlach. "Je ziet echt dat de gemeenschap langzaam aan het veranderen is."
Noodnummer
Naast kennis hebben Phoebe en de andere meisjes nu ook middelen om zichzelf te beschermen. "We kregen zelfs een noodnummer, voor het geval een besnijdenis dreigt en we moeten weglopen," legt ze uit. “Voor mij is dat niet nodig, want ik kon mijn ouders er makkelijk van overtuigen dat ik niet besneden wilde worden. Zij staan gelukkig achter mij."
Phoebe weet echter dat het gevecht tegen meisjesbesnijdenis nog lang niet voorbij is: de traditie zit diep in de cultuur verankerd. "Maar kinderen van nu zijn slimmer dan vroeger," zegt ze. "En we zijn vastberaden om hiermee te stoppen."
Stop meisjesbesnijdenis
Vind jij ook dat meisjesbesnijdenis zo snel mogelijk de wereld uit moet? Help ons dan in onze strijd tegen dit ritueel!
